Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

reproch-éier-en vorwerfen (D) – reprocher (F) LexicoLux Stammformen reproch-éier-en – reproch-éier-t – reproch-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • präfigiertes Verb (re-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech reproch-éier-en du reproch-éier-s hien/si,hatt/et reproch-éier-t mir reproch-éier-en dir reproch-éier-t si reproch-éier-en Perfekt ech hu reproch-éier-t du hues reproch-éier-t hien/si,hatt/et huet reproch-éier-t mir hu reproch-éier-t dir hutt reproch-éier-t si hu reproch-éier-t Plusquamperfekt ech hat reproch-éier-t du has reproch-éier-t hien/si,hatt/et hat reproch-éier-t mir hate reproch-éier-t dir hat reproch-éier-t si hate reproch-éier-t Futur I ech wäert reproch-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert reproch-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif reproch-éier-en du géifs reproch-éier-en hien/si,hatt/et géif reproch-éier-en mir géife reproch-éier-en dir géift reproch-éier-en si géife reproch-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt reproch-éier-t du häss reproch-éier-t hien/si,hatt/et hätt reproch-éier-t mir hätte reproch-éier-t dir hätt reproch-éier-t si hätte reproch-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular reproch-éier! Plural reproch-éier-t! reproch-éier-t reproch-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi reproch-éier-t du gëss reproch-éier-t hie/si,hatt/et gëtt reproch-éier-t mir gi reproch-éier-t dir gitt reproch-éier-t si gi reproch-éier-t Perfekt ech si reproch-éier-t ginn du bass reproch-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass reproch-éier-t ginn mir si reproch-éier-t ginn dir sidd reproch-éier-t ginn si si reproch-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war reproch-éier-t ginn du waars reproch-éier-t ginn hien/si,hatt/et war reproch-éier-t ginn mir ware reproch-éier-t ginn dir waart reproch-éier-t ginn si ware reproch-éier-t ginn Futur I ech wäert reproch-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert reproch-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif reproch-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif reproch-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier reproch-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles