Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

ofrëschten abrüsten (D) – désarmer (F) LexicoLux Stammformen ofrëschten – rëscht of – ofgerëscht Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Konsonantenvereinfachung • Partikelverb (of-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech rëschten of du rëschts of hien/si,hatt/et rëscht of mir rëschten of dir rëscht of si rëschten of Perfekt ech hunn ofgerëscht du hues ofgerëscht hien/si,hatt/et huet ofgerëscht mir hunn ofgerëscht dir hutt ofgerëscht si hunn ofgerëscht Plusquamperfekt ech hat ofgerëscht du has ofgerëscht hien/si,hatt/et hat ofgerëscht mir haten ofgerëscht dir hat ofgerëscht si haten ofgerëscht Futur I ech wäert ofrëschten du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ofgerëscht hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ofrëschten du géifs ofrëschten hien/si,hatt/et géif ofrëschten mir géifen ofrëschten dir géift ofrëschten si géifen ofrëschten Konjunktiv II Perfekt ech hätt ofgerëscht du häss ofgerëscht hien/si,hatt/et hätt ofgerëscht mir hätten ofgerëscht dir hätt ofgerëscht si hätten ofgerëscht Imperativ Partizip Infinitiv Singular rëscht of! Plural rëscht of! ofgerëscht ofrëschten B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn ofgerëscht du gëss ofgerëscht hie/si,hatt/et gëtt ofgerëscht mir ginn ofgerëscht dir gitt ofgerëscht si ginn ofgerëscht Perfekt ech sinn ofgerëscht ginn du bass ofgerëscht ginn hien/si,hatt/et ass ofgerëscht ginn mir sinn ofgerëscht ginn dir sidd ofgerëscht ginn si sinn ofgerëscht ginn Plusquamperfekt ech war ofgerëscht ginn du waars ofgerëscht ginn hien/si,hatt/et war ofgerëscht ginn mir waren ofgerëscht ginn dir waart ofgerëscht ginn si waren ofgerëscht ginn Futur I ech wäert ofgerëscht ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ofgerëscht gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ofgerëscht du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ofgerëscht ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier ofgerëscht ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben ëmrëschten • oprëschten • rëschten • verrëschten

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles