Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

resozialis-éier-en resozialisieren (D) – résocialiser (F) LexicoLux Stammformen resozialis-éier-en – resozialis-éier-t – resozialis-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • präfigiertes Verb (re-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech resozialis-éier-en du resozialis-éier-s hien/si,hatt/et resozialis-éier-t mir resozialis-éier-en dir resozialis-éier-t si resozialis-éier-en Perfekt ech hu resozialis-éier-t du hues resozialis-éier-t hien/si,hatt/et huet resozialis-éier-t mir hu resozialis-éier-t dir hutt resozialis-éier-t si hu resozialis-éier-t Plusquamperfekt ech hat resozialis-éier-t du has resozialis-éier-t hien/si,hatt/et hat resozialis-éier-t mir hate resozialis-éier-t dir hat resozialis-éier-t si hate resozialis-éier-t Futur I ech wäert resozialis-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert resozialis-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif resozialis-éier-en du géifs resozialis-éier-en hien/si,hatt/et géif resozialis-éier-en mir géife resozialis-éier-en dir géift resozialis-éier-en si géife resozialis-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt resozialis-éier-t du häss resozialis-éier-t hien/si,hatt/et hätt resozialis-éier-t mir hätte resozialis-éier-t dir hätt resozialis-éier-t si hätte resozialis-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular resozialis-éier! Plural resozialis-éier-t! resozialis-éier-t resozialis-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi resozialis-éier-t du gëss resozialis-éier-t hie/si,hatt/et gëtt resozialis-éier-t mir gi resozialis-éier-t dir gitt resozialis-éier-t si gi resozialis-éier-t Perfekt ech si resozialis-éier-t ginn du bass resozialis-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass resozialis-éier-t ginn mir si resozialis-éier-t ginn dir sidd resozialis-éier-t ginn si si resozialis-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war resozialis-éier-t ginn du waars resozialis-éier-t ginn hien/si,hatt/et war resozialis-éier-t ginn mir ware resozialis-éier-t ginn dir waart resozialis-éier-t ginn si ware resozialis-éier-t ginn Futur I ech wäert resozialis-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert resozialis-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif resozialis-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif resozialis-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier resozialis-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben sozialis-éier-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles