Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

riicht-en richten (D) – juger, régler (F) LexicoLux Stammformen riicht-en – riich-t – ge-riich-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Konsonantenvereinfachung • Wichtiges Verb (Grundwortschatz) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech riicht-en du riicht-s hien/si,hatt/et riich-t mir riicht-en dir riich-t si riicht-en Perfekt ech hu ge-riich-t du hues ge-riich-t hien/si,hatt/et huet ge-riich-t mir hu ge-riich-t dir hutt ge-riich-t si hu ge-riich-t Plusquamperfekt ech hat ge-riich-t du has ge-riich-t hien/si,hatt/et hat ge-riich-t mir hate ge-riich-t dir hat ge-riich-t si hate ge-riich-t Futur I ech wäert riicht-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-riich-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif riicht-en du géifs riicht-en hien/si,hatt/et géif riicht-en mir géife riicht-en dir géift riicht-en si géife riicht-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ge-riich-t du häss ge-riich-t hien/si,hatt/et hätt ge-riich-t mir hätte ge-riich-t dir hätt ge-riich-t si hätte ge-riich-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular riicht! Plural riich-t! ge-riich-t riicht-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi ge-riich-t du gëss ge-riich-t hie/si,hatt/et gëtt ge-riich-t mir gi ge-riich-t dir gitt ge-riich-t si gi ge-riich-t Perfekt ech si ge-riich-t ginn du bass ge-riich-t ginn hien/si,hatt/et ass ge-riich-t ginn mir si ge-riich-t ginn dir sidd ge-riich-t ginn si si ge-riich-t ginn Plusquamperfekt ech war ge-riich-t ginn du waars ge-riich-t ginn hien/si,hatt/et war ge-riich-t ginn mir ware ge-riich-t ginn dir waart ge-riich-t ginn si ware ge-riich-t ginn Futur I ech wäert ge-riich-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-riich-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ge-riich-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ge-riich-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier ge-riich-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben ariicht-en • ausriicht-en • beriicht-en • ënnerriicht-en • hiriicht-en • ofriicht-en • opriicht-en • uriicht-en • verriicht-en • zouriicht-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles