Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

rod-éier-en einfahren (D) – roder (F) LexicoLux Stammformen rod-éier-en – rod-éier-t – rod-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech rod-éier-en du rod-éier-s hien/si,hatt/et rod-éier-t mir rod-éier-en dir rod-éier-t si rod-éier-en Perfekt ech hu rod-éier-t du hues rod-éier-t hien/si,hatt/et huet rod-éier-t mir hu rod-éier-t dir hutt rod-éier-t si hu rod-éier-t Plusquamperfekt ech hat rod-éier-t du has rod-éier-t hien/si,hatt/et hat rod-éier-t mir hate rod-éier-t dir hat rod-éier-t si hate rod-éier-t Futur I ech wäert rod-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert rod-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif rod-éier-en du géifs rod-éier-en hien/si,hatt/et géif rod-éier-en mir géife rod-éier-en dir géift rod-éier-en si géife rod-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt rod-éier-t du häss rod-éier-t hien/si,hatt/et hätt rod-éier-t mir hätte rod-éier-t dir hätt rod-éier-t si hätte rod-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular rod-éier! Plural rod-éier-t! rod-éier-t rod-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi rod-éier-t du gëss rod-éier-t hie/si,hatt/et gëtt rod-éier-t mir gi rod-éier-t dir gitt rod-éier-t si gi rod-éier-t Perfekt ech si rod-éier-t ginn du bass rod-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass rod-éier-t ginn mir si rod-éier-t ginn dir sidd rod-éier-t ginn si si rod-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war rod-éier-t ginn du waars rod-éier-t ginn hien/si,hatt/et war rod-éier-t ginn mir ware rod-éier-t ginn dir waart rod-éier-t ginn si ware rod-éier-t ginn Futur I ech wäert rod-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert rod-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif rod-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif rod-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier rod-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben arod-éier-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles