Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

schatt-éier-en schattieren (D) – ombrer (F) LexicoLux Stammformen schatt-éier-en – schatt-éier-t – schatt-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech schatt-éier-en du schatt-éier-s hien/si,hatt/et schatt-éier-t mir schatt-éier-en dir schatt-éier-t si schatt-éier-en Perfekt ech hu schatt-éier-t du hues schatt-éier-t hien/si,hatt/et huet schatt-éier-t mir hu schatt-éier-t dir hutt schatt-éier-t si hu schatt-éier-t Plusquamperfekt ech hat schatt-éier-t du has schatt-éier-t hien/si,hatt/et hat schatt-éier-t mir hate schatt-éier-t dir hat schatt-éier-t si hate schatt-éier-t Futur I ech wäert schatt-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert schatt-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif schatt-éier-en du géifs schatt-éier-en hien/si,hatt/et géif schatt-éier-en mir géife schatt-éier-en dir géift schatt-éier-en si géife schatt-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt schatt-éier-t du häss schatt-éier-t hien/si,hatt/et hätt schatt-éier-t mir hätte schatt-éier-t dir hätt schatt-éier-t si hätte schatt-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular schatt-éier! Plural schatt-éier-t! schatt-éier-t schatt-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi schatt-éier-t du gëss schatt-éier-t hie/si,hatt/et gëtt schatt-éier-t mir gi schatt-éier-t dir gitt schatt-éier-t si gi schatt-éier-t Perfekt ech si schatt-éier-t ginn du bass schatt-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass schatt-éier-t ginn mir si schatt-éier-t ginn dir sidd schatt-éier-t ginn si si schatt-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war schatt-éier-t ginn du waars schatt-éier-t ginn hien/si,hatt/et war schatt-éier-t ginn mir ware schatt-éier-t ginn dir waart schatt-éier-t ginn si ware schatt-éier-t ginn Futur I ech wäert schatt-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert schatt-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif schatt-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif schatt-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier schatt-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles