Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

schléck-en schlucken (D) – avaler (F) LexicoLux Stammformen schléck-en – schléck-t – ge-schléck-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech schléck-en du schléck-s hien/si,hatt/et schléck-t mir schléck-en dir schléck-t si schléck-en Perfekt ech hu ge-schléck-t du hues ge-schléck-t hien/si,hatt/et huet ge-schléck-t mir hu ge-schléck-t dir hutt ge-schléck-t si hu ge-schléck-t Plusquamperfekt ech hat ge-schléck-t du has ge-schléck-t hien/si,hatt/et hat ge-schléck-t mir hate ge-schléck-t dir hat ge-schléck-t si hate ge-schléck-t Futur I ech wäert schléck-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-schléck-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif schléck-en du géifs schléck-en hien/si,hatt/et géif schléck-en mir géife schléck-en dir géift schléck-en si géife schléck-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ge-schléck-t du häss ge-schléck-t hien/si,hatt/et hätt ge-schléck-t mir hätte ge-schléck-t dir hätt ge-schléck-t si hätte ge-schléck-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular schléck! Plural schléck-t! ge-schléck-t schléck-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi ge-schléck-t du gëss ge-schléck-t hie/si,hatt/et gëtt ge-schléck-t mir gi ge-schléck-t dir gitt ge-schléck-t si gi ge-schléck-t Perfekt ech si ge-schléck-t ginn du bass ge-schléck-t ginn hien/si,hatt/et ass ge-schléck-t ginn mir si ge-schléck-t ginn dir sidd ge-schléck-t ginn si si ge-schléck-t ginn Plusquamperfekt ech war ge-schléck-t ginn du waars ge-schléck-t ginn hien/si,hatt/et war ge-schléck-t ginn mir ware ge-schléck-t ginn dir waart ge-schléck-t ginn si ware ge-schléck-t ginn Futur I ech wäert ge-schléck-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-schléck-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ge-schléck-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ge-schléck-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier ge-schléck-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben aschléck-en • ofschléck-en • verschléck-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles