Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

sekret-éier-en sekretieren (D) – sécréter (F) LexicoLux Stammformen sekret-éier-en – sekret-éier-t – sekret-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech sekret-éier-en du sekret-éier-s hien/si,hatt/et sekret-éier-t mir sekret-éier-en dir sekret-éier-t si sekret-éier-en Perfekt ech hu sekret-éier-t du hues sekret-éier-t hien/si,hatt/et huet sekret-éier-t mir hu sekret-éier-t dir hutt sekret-éier-t si hu sekret-éier-t Plusquamperfekt ech hat sekret-éier-t du has sekret-éier-t hien/si,hatt/et hat sekret-éier-t mir hate sekret-éier-t dir hat sekret-éier-t si hate sekret-éier-t Futur I ech wäert sekret-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert sekret-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif sekret-éier-en du géifs sekret-éier-en hien/si,hatt/et géif sekret-éier-en mir géife sekret-éier-en dir géift sekret-éier-en si géife sekret-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt sekret-éier-t du häss sekret-éier-t hien/si,hatt/et hätt sekret-éier-t mir hätte sekret-éier-t dir hätt sekret-éier-t si hätte sekret-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular sekret-éier! Plural sekret-éier-t! sekret-éier-t sekret-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi sekret-éier-t du gëss sekret-éier-t hie/si,hatt/et gëtt sekret-éier-t mir gi sekret-éier-t dir gitt sekret-éier-t si gi sekret-éier-t Perfekt ech si sekret-éier-t ginn du bass sekret-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass sekret-éier-t ginn mir si sekret-éier-t ginn dir sidd sekret-éier-t ginn si si sekret-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war sekret-éier-t ginn du waars sekret-éier-t ginn hien/si,hatt/et war sekret-éier-t ginn mir ware sekret-éier-t ginn dir waart sekret-éier-t ginn si ware sekret-éier-t ginn Futur I ech wäert sekret-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert sekret-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif sekret-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif sekret-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier sekret-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles