Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

separ-éier-en trennen (D) – séparer (F) LexicoLux Stammformen separ-éier-en – separ-éier-t – separ-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech separ-éier-en du separ-éier-s hien/si,hatt/et separ-éier-t mir separ-éier-en dir separ-éier-t si separ-éier-en Perfekt ech hu separ-éier-t du hues separ-éier-t hien/si,hatt/et huet separ-éier-t mir hu separ-éier-t dir hutt separ-éier-t si hu separ-éier-t Plusquamperfekt ech hat separ-éier-t du has separ-éier-t hien/si,hatt/et hat separ-éier-t mir hate separ-éier-t dir hat separ-éier-t si hate separ-éier-t Futur I ech wäert separ-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert separ-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif separ-éier-en du géifs separ-éier-en hien/si,hatt/et géif separ-éier-en mir géife separ-éier-en dir géift separ-éier-en si géife separ-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt separ-éier-t du häss separ-éier-t hien/si,hatt/et hätt separ-éier-t mir hätte separ-éier-t dir hätt separ-éier-t si hätte separ-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular separ-éier! Plural separ-éier-t! separ-éier-t separ-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi separ-éier-t du gëss separ-éier-t hie/si,hatt/et gëtt separ-éier-t mir gi separ-éier-t dir gitt separ-éier-t si gi separ-éier-t Perfekt ech si separ-éier-t ginn du bass separ-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass separ-éier-t ginn mir si separ-éier-t ginn dir sidd separ-éier-t ginn si si separ-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war separ-éier-t ginn du waars separ-éier-t ginn hien/si,hatt/et war separ-éier-t ginn mir ware separ-éier-t ginn dir waart separ-éier-t ginn si ware separ-éier-t ginn Futur I ech wäert separ-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert separ-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif separ-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif separ-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier separ-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles