Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

simul-éier-en simulieren (D) – simuler (F) LexicoLux Stammformen simul-éier-en – simul-éier-t – simul-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech simul-éier-en du simul-éier-s hien/si,hatt/et simul-éier-t mir simul-éier-en dir simul-éier-t si simul-éier-en Perfekt ech hu simul-éier-t du hues simul-éier-t hien/si,hatt/et huet simul-éier-t mir hu simul-éier-t dir hutt simul-éier-t si hu simul-éier-t Plusquamperfekt ech hat simul-éier-t du has simul-éier-t hien/si,hatt/et hat simul-éier-t mir hate simul-éier-t dir hat simul-éier-t si hate simul-éier-t Futur I ech wäert simul-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert simul-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif simul-éier-en du géifs simul-éier-en hien/si,hatt/et géif simul-éier-en mir géife simul-éier-en dir géift simul-éier-en si géife simul-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt simul-éier-t du häss simul-éier-t hien/si,hatt/et hätt simul-éier-t mir hätte simul-éier-t dir hätt simul-éier-t si hätte simul-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular simul-éier! Plural simul-éier-t! simul-éier-t simul-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi simul-éier-t du gëss simul-éier-t hie/si,hatt/et gëtt simul-éier-t mir gi simul-éier-t dir gitt simul-éier-t si gi simul-éier-t Perfekt ech si simul-éier-t ginn du bass simul-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass simul-éier-t ginn mir si simul-éier-t ginn dir sidd simul-éier-t ginn si si simul-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war simul-éier-t ginn du waars simul-éier-t ginn hien/si,hatt/et war simul-éier-t ginn mir ware simul-éier-t ginn dir waart simul-éier-t ginn si ware simul-éier-t ginn Futur I ech wäert simul-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert simul-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif simul-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif simul-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier simul-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles