Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

sort-éier-en sortieren (D) – trier (F) LexicoLux Stammformen sort-éier-en – sort-éier-t – sort-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech sort-éier-en du sort-éier-s hien/si,hatt/et sort-éier-t mir sort-éier-en dir sort-éier-t si sort-éier-en Perfekt ech hu sort-éier-t du hues sort-éier-t hien/si,hatt/et huet sort-éier-t mir hu sort-éier-t dir hutt sort-éier-t si hu sort-éier-t Plusquamperfekt ech hat sort-éier-t du has sort-éier-t hien/si,hatt/et hat sort-éier-t mir hate sort-éier-t dir hat sort-éier-t si hate sort-éier-t Futur I ech wäert sort-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert sort-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif sort-éier-en du géifs sort-éier-en hien/si,hatt/et géif sort-éier-en mir géife sort-éier-en dir géift sort-éier-en si géife sort-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt sort-éier-t du häss sort-éier-t hien/si,hatt/et hätt sort-éier-t mir hätte sort-éier-t dir hätt sort-éier-t si hätte sort-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular sort-éier! Plural sort-éier-t! sort-éier-t sort-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi sort-éier-t du gëss sort-éier-t hie/si,hatt/et gëtt sort-éier-t mir gi sort-éier-t dir gitt sort-éier-t si gi sort-éier-t Perfekt ech si sort-éier-t ginn du bass sort-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass sort-éier-t ginn mir si sort-éier-t ginn dir sidd sort-éier-t ginn si si sort-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war sort-éier-t ginn du waars sort-éier-t ginn hien/si,hatt/et war sort-éier-t ginn mir ware sort-éier-t ginn dir waart sort-éier-t ginn si ware sort-éier-t ginn Futur I ech wäert sort-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert sort-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif sort-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif sort-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier sort-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben aussort-éier-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles