Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

späicher-en speichern (D) – enregistrer (F) LexicoLux Stammformen späicher-en – späicher-t – ge-späicher-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech späicher-en du späicher-s hien/si,hatt/et späicher-t mir späicher-en dir späicher-t si späicher-en Perfekt ech hu ge-späicher-t du hues ge-späicher-t hien/si,hatt/et huet ge-späicher-t mir hu ge-späicher-t dir hutt ge-späicher-t si hu ge-späicher-t Plusquamperfekt ech hat ge-späicher-t du has ge-späicher-t hien/si,hatt/et hat ge-späicher-t mir hate ge-späicher-t dir hat ge-späicher-t si hate ge-späicher-t Futur I ech wäert späicher-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-späicher-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif späicher-en du géifs späicher-en hien/si,hatt/et géif späicher-en mir géife späicher-en dir géift späicher-en si géife späicher-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ge-späicher-t du häss ge-späicher-t hien/si,hatt/et hätt ge-späicher-t mir hätte ge-späicher-t dir hätt ge-späicher-t si hätte ge-späicher-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular späicher! Plural späicher-t! ge-späicher-t späicher-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi ge-späicher-t du gëss ge-späicher-t hie/si,hatt/et gëtt ge-späicher-t mir gi ge-späicher-t dir gitt ge-späicher-t si gi ge-späicher-t Perfekt ech si ge-späicher-t ginn du bass ge-späicher-t ginn hien/si,hatt/et ass ge-späicher-t ginn mir si ge-späicher-t ginn dir sidd ge-späicher-t ginn si si ge-späicher-t ginn Plusquamperfekt ech war ge-späicher-t ginn du waars ge-späicher-t ginn hien/si,hatt/et war ge-späicher-t ginn mir ware ge-späicher-t ginn dir waart ge-späicher-t ginn si ware ge-späicher-t ginn Futur I ech wäert ge-späicher-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-späicher-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ge-späicher-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ge-späicher-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier ge-späicher-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben ofspäicher-en • opspäicher-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles