Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

spezifiz-éier-en spezifizieren (D) – spécifier (F) LexicoLux Stammformen spezifiz-éier-en – spezifiz-éier-t – spezifiz-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech spezifiz-éier-en du spezifiz-éier-s hien/si,hatt/et spezifiz-éier-t mir spezifiz-éier-en dir spezifiz-éier-t si spezifiz-éier-en Perfekt ech hu spezifiz-éier-t du hues spezifiz-éier-t hien/si,hatt/et huet spezifiz-éier-t mir hu spezifiz-éier-t dir hutt spezifiz-éier-t si hu spezifiz-éier-t Plusquamperfekt ech hat spezifiz-éier-t du has spezifiz-éier-t hien/si,hatt/et hat spezifiz-éier-t mir hate spezifiz-éier-t dir hat spezifiz-éier-t si hate spezifiz-éier-t Futur I ech wäert spezifiz-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert spezifiz-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif spezifiz-éier-en du géifs spezifiz-éier-en hien/si,hatt/et géif spezifiz-éier-en mir géife spezifiz-éier-en dir géift spezifiz-éier-en si géife spezifiz-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt spezifiz-éier-t du häss spezifiz-éier-t hien/si,hatt/et hätt spezifiz-éier-t mir hätte spezifiz-éier-t dir hätt spezifiz-éier-t si hätte spezifiz-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular spezifiz-éier! Plural spezifiz-éier-t! spezifiz-éier-t spezifiz-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi spezifiz-éier-t du gëss spezifiz-éier-t hie/si,hatt/et gëtt spezifiz-éier-t mir gi spezifiz-éier-t dir gitt spezifiz-éier-t si gi spezifiz-éier-t Perfekt ech si spezifiz-éier-t ginn du bass spezifiz-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass spezifiz-éier-t ginn mir si spezifiz-éier-t ginn dir sidd spezifiz-éier-t ginn si si spezifiz-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war spezifiz-éier-t ginn du waars spezifiz-éier-t ginn hien/si,hatt/et war spezifiz-éier-t ginn mir ware spezifiz-éier-t ginn dir waart spezifiz-éier-t ginn si ware spezifiz-éier-t ginn Futur I ech wäert spezifiz-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert spezifiz-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif spezifiz-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif spezifiz-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier spezifiz-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles