Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

virspillen vorspielen (D) – auditionner, jouer (F) LexicoLux Stammformen virspillen – spillt vir – virgespillt Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (vir-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech spille vir du spills vir hien/si,hatt/et spillt vir mir spille vir dir spillt vir si spille vir Perfekt ech hu virgespillt du hues virgespillt hien/si,hatt/et huet virgespillt mir hu virgespillt dir hutt virgespillt si hu virgespillt Plusquamperfekt ech hat virgespillt du has virgespillt hien/si,hatt/et hat virgespillt mir hate virgespillt dir hat virgespillt si hate virgespillt Futur I ech wäert virspillen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert virgespillt hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif virspillen du géifs virspillen hien/si,hatt/et géif virspillen mir géife virspillen dir géift virspillen si géife virspillen Konjunktiv II Perfekt ech hätt virgespillt du häss virgespillt hien/si,hatt/et hätt virgespillt mir hätte virgespillt dir hätt virgespillt si hätte virgespillt Imperativ Partizip Infinitiv Singular spill vir! Plural spillt vir! virgespillt virspillen B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi virgespillt du gëss virgespillt hie/si,hatt/et gëtt virgespillt mir gi virgespillt dir gitt virgespillt si gi virgespillt Perfekt ech si virgespillt ginn du bass virgespillt ginn hien/si,hatt/et ass virgespillt ginn mir si virgespillt ginn dir sidd virgespillt ginn si si virgespillt ginn Plusquamperfekt ech war virgespillt ginn du waars virgespillt ginn hien/si,hatt/et war virgespillt ginn mir ware virgespillt ginn dir waart virgespillt ginn si ware virgespillt ginn Futur I ech wäert virgespillt ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert virgespillt gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif virgespillt du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif virgespillt ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier virgespillt ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben ausspillen • ëmspillen • erëmspillen • erofspillen • iwwerspillen • matspillen • nospillen • ofspillen • opspillen • spillen • uspillen • verspillen • zeréckspillen • zouspillen

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles