Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

spill-en spielen (D) – jouer (F) LexicoLux Stammformen spill-en – spill-t – ge-spill-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Wichtiges Verb (Grundwortschatz) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech spill-en du spill-s hien/si,hatt/et spill-t mir spill-en dir spill-t si spill-en Perfekt ech hu ge-spill-t du hues ge-spill-t hien/si,hatt/et huet ge-spill-t mir hu ge-spill-t dir hutt ge-spill-t si hu ge-spill-t Plusquamperfekt ech hat ge-spill-t du has ge-spill-t hien/si,hatt/et hat ge-spill-t mir hate ge-spill-t dir hat ge-spill-t si hate ge-spill-t Futur I ech wäert spill-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-spill-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif spill-en du géifs spill-en hien/si,hatt/et géif spill-en mir géife spill-en dir géift spill-en si géife spill-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ge-spill-t du häss ge-spill-t hien/si,hatt/et hätt ge-spill-t mir hätte ge-spill-t dir hätt ge-spill-t si hätte ge-spill-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular spill! Plural spill-t! ge-spill-t spill-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi ge-spill-t du gëss ge-spill-t hie/si,hatt/et gëtt ge-spill-t mir gi ge-spill-t dir gitt ge-spill-t si gi ge-spill-t Perfekt ech si ge-spill-t ginn du bass ge-spill-t ginn hien/si,hatt/et ass ge-spill-t ginn mir si ge-spill-t ginn dir sidd ge-spill-t ginn si si ge-spill-t ginn Plusquamperfekt ech war ge-spill-t ginn du waars ge-spill-t ginn hien/si,hatt/et war ge-spill-t ginn mir ware ge-spill-t ginn dir waart ge-spill-t ginn si ware ge-spill-t ginn Futur I ech wäert ge-spill-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-spill-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ge-spill-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ge-spill-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier ge-spill-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben ausspill-en • ëmspill-en • erëmspill-en • erofspill-en • iwwerspill-en • matspill-en • nospill-en • ofspill-en • opspill-en • uspill-en • verspill-en • virspill-en • zeréckspill-en • zouspill-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles