Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

sprëtzen spritzen (D) – arroser (F) LexicoLux Stammformen sprëtzen – sprëtzt – gesprëtzt Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Konsonantenvereinfachung Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech sprëtzen du sprëtz hien/si,hatt/et sprëtzt mir sprëtzen dir sprëtzt si sprëtzen Perfekt ech hu gesprëtzt du hues gesprëtzt hien/si,hatt/et huet gesprëtzt mir hu gesprëtzt dir hutt gesprëtzt si hu gesprëtzt Plusquamperfekt ech hat gesprëtzt du has gesprëtzt hien/si,hatt/et hat gesprëtzt mir hate gesprëtzt dir hat gesprëtzt si hate gesprëtzt Futur I ech wäert sprëtzen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert gesprëtzt hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif sprëtzen du géifs sprëtzen hien/si,hatt/et géif sprëtzen mir géife sprëtzen dir géift sprëtzen si géife sprëtzen Konjunktiv II Perfekt ech hätt gesprëtzt du häss gesprëtzt hien/si,hatt/et hätt gesprëtzt mir hätte gesprëtzt dir hätt gesprëtzt si hätte gesprëtzt Imperativ Partizip Infinitiv Singular sprëtz! Plural sprëtzt! gesprëtzt sprëtzen B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi gesprëtzt du gëss gesprëtzt hie/si,hatt/et gëtt gesprëtzt mir gi gesprëtzt dir gitt gesprëtzt si gi gesprëtzt Perfekt ech si gesprëtzt ginn du bass gesprëtzt ginn hien/si,hatt/et ass gesprëtzt ginn mir si gesprëtzt ginn dir sidd gesprëtzt ginn si si gesprëtzt ginn Plusquamperfekt ech war gesprëtzt ginn du waars gesprëtzt ginn hien/si,hatt/et war gesprëtzt ginn mir ware gesprëtzt ginn dir waart gesprëtzt ginn si ware gesprëtzt ginn Futur I ech wäert gesprëtzt ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert gesprëtzt gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif gesprëtzt du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif gesprëtzt ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier gesprëtzt ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben asprëtzen • besprëtzen • opsprëtzen • usprëtzen • versprëtzen

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles