Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

stiicht-en einen Streich spielen (D) – jouer un mauvais tour à  qn. (F) LexicoLux Stammformen stiicht-en – stiich-t – ge-stiich-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Konsonantenvereinfachung Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech stiicht-en du stiicht-s hien/si,hatt/et stiich-t mir stiicht-en dir stiich-t si stiicht-en Perfekt ech hu ge-stiich-t du hues ge-stiich-t hien/si,hatt/et huet ge-stiich-t mir hu ge-stiich-t dir hutt ge-stiich-t si hu ge-stiich-t Plusquamperfekt ech hat ge-stiich-t du has ge-stiich-t hien/si,hatt/et hat ge-stiich-t mir hate ge-stiich-t dir hat ge-stiich-t si hate ge-stiich-t Futur I ech wäert stiicht-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-stiich-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif stiicht-en du géifs stiicht-en hien/si,hatt/et géif stiicht-en mir géife stiicht-en dir géift stiicht-en si géife stiicht-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ge-stiich-t du häss ge-stiich-t hien/si,hatt/et hätt ge-stiich-t mir hätte ge-stiich-t dir hätt ge-stiich-t si hätte ge-stiich-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular stiicht! Plural stiich-t! ge-stiich-t stiicht-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi ge-stiich-t du gëss ge-stiich-t hie/si,hatt/et gëtt ge-stiich-t mir gi ge-stiich-t dir gitt ge-stiich-t si gi ge-stiich-t Perfekt ech si ge-stiich-t ginn du bass ge-stiich-t ginn hien/si,hatt/et ass ge-stiich-t ginn mir si ge-stiich-t ginn dir sidd ge-stiich-t ginn si si ge-stiich-t ginn Plusquamperfekt ech war ge-stiich-t ginn du waars ge-stiich-t ginn hien/si,hatt/et war ge-stiich-t ginn mir ware ge-stiich-t ginn dir waart ge-stiich-t ginn si ware ge-stiich-t ginn Futur I ech wäert ge-stiich-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-stiich-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ge-stiich-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ge-stiich-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier ge-stiich-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles