Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

stipul-éier-en bestimmen, festlegen (D) – stipuler (F) LexicoLux Stammformen stipul-éier-en – stipul-éier-t – stipul-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech stipul-éier-en du stipul-éier-s hien/si,hatt/et stipul-éier-t mir stipul-éier-en dir stipul-éier-t si stipul-éier-en Perfekt ech hu stipul-éier-t du hues stipul-éier-t hien/si,hatt/et huet stipul-éier-t mir hu stipul-éier-t dir hutt stipul-éier-t si hu stipul-éier-t Plusquamperfekt ech hat stipul-éier-t du has stipul-éier-t hien/si,hatt/et hat stipul-éier-t mir hate stipul-éier-t dir hat stipul-éier-t si hate stipul-éier-t Futur I ech wäert stipul-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert stipul-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif stipul-éier-en du géifs stipul-éier-en hien/si,hatt/et géif stipul-éier-en mir géife stipul-éier-en dir géift stipul-éier-en si géife stipul-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt stipul-éier-t du häss stipul-éier-t hien/si,hatt/et hätt stipul-éier-t mir hätte stipul-éier-t dir hätt stipul-éier-t si hätte stipul-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular stipul-éier! Plural stipul-éier-t! stipul-éier-t stipul-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi stipul-éier-t du gëss stipul-éier-t hie/si,hatt/et gëtt stipul-éier-t mir gi stipul-éier-t dir gitt stipul-éier-t si gi stipul-éier-t Perfekt ech si stipul-éier-t ginn du bass stipul-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass stipul-éier-t ginn mir si stipul-éier-t ginn dir sidd stipul-éier-t ginn si si stipul-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war stipul-éier-t ginn du waars stipul-éier-t ginn hien/si,hatt/et war stipul-éier-t ginn mir ware stipul-éier-t ginn dir waart stipul-éier-t ginn si ware stipul-éier-t ginn Futur I ech wäert stipul-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert stipul-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif stipul-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif stipul-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier stipul-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles