Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

strangul-éier-en strangulieren (D) – stranguler (F) LexicoLux Stammformen strangul-éier-en – strangul-éier-t – strangul-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech strangul-éier-en du strangul-éier-s hien/si,hatt/et strangul-éier-t mir strangul-éier-en dir strangul-éier-t si strangul-éier-en Perfekt ech hu strangul-éier-t du hues strangul-éier-t hien/si,hatt/et huet strangul-éier-t mir hu strangul-éier-t dir hutt strangul-éier-t si hu strangul-éier-t Plusquamperfekt ech hat strangul-éier-t du has strangul-éier-t hien/si,hatt/et hat strangul-éier-t mir hate strangul-éier-t dir hat strangul-éier-t si hate strangul-éier-t Futur I ech wäert strangul-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert strangul-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif strangul-éier-en du géifs strangul-éier-en hien/si,hatt/et géif strangul-éier-en mir géife strangul-éier-en dir géift strangul-éier-en si géife strangul-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt strangul-éier-t du häss strangul-éier-t hien/si,hatt/et hätt strangul-éier-t mir hätte strangul-éier-t dir hätt strangul-éier-t si hätte strangul-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular strangul-éier! Plural strangul-éier-t! strangul-éier-t strangul-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi strangul-éier-t du gëss strangul-éier-t hie/si,hatt/et gëtt strangul-éier-t mir gi strangul-éier-t dir gitt strangul-éier-t si gi strangul-éier-t Perfekt ech si strangul-éier-t ginn du bass strangul-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass strangul-éier-t ginn mir si strangul-éier-t ginn dir sidd strangul-éier-t ginn si si strangul-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war strangul-éier-t ginn du waars strangul-éier-t ginn hien/si,hatt/et war strangul-éier-t ginn mir ware strangul-éier-t ginn dir waart strangul-éier-t ginn si ware strangul-éier-t ginn Futur I ech wäert strangul-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert strangul-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif strangul-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif strangul-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier strangul-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles