Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

wéitschen ohrfeigen (D) – donner une baffe (F) LexicoLux Stammformen wéitschen – wéitscht – gewéitscht Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech wéitschen du wéitschs hien/si,hatt/et wéitscht mir wéitschen dir wéitscht si wéitschen Perfekt ech hu gewéitscht du hues gewéitscht hien/si,hatt/et huet gewéitscht mir hu gewéitscht dir hutt gewéitscht si hu gewéitscht Plusquamperfekt ech hat gewéitscht du has gewéitscht hien/si,hatt/et hat gewéitscht mir hate gewéitscht dir hat gewéitscht si hate gewéitscht Futur I ech wäert wéitschen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert gewéitscht hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif wéitschen du géifs wéitschen hien/si,hatt/et géif wéitschen mir géife wéitschen dir géift wéitschen si géife wéitschen Konjunktiv II Perfekt ech hätt gewéitscht du häss gewéitscht hien/si,hatt/et hätt gewéitscht mir hätte gewéitscht dir hätt gewéitscht si hätte gewéitscht Imperativ Partizip Infinitiv Singular wéitsch! Plural wéitscht! gewéitscht wéitschen B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi gewéitscht du gëss gewéitscht hie/si,hatt/et gëtt gewéitscht mir gi gewéitscht dir gitt gewéitscht si gi gewéitscht Perfekt ech si gewéitscht ginn du bass gewéitscht ginn hien/si,hatt/et ass gewéitscht ginn mir si gewéitscht ginn dir sidd gewéitscht ginn si si gewéitscht ginn Plusquamperfekt ech war gewéitscht ginn du waars gewéitscht ginn hien/si,hatt/et war gewéitscht ginn mir ware gewéitscht ginn dir waart gewéitscht ginn si ware gewéitscht ginn Futur I ech wäert gewéitscht ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert gewéitscht gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif gewéitscht du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif gewéitscht ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier gewéitscht ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles