Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

ëmpaken umpacken (D) LexicoLux Stammformen ëmpaken – peekt ëm – ëmgepaakt Kennzeichen unregelmäßig (Vokalwechsel) • • Hilfsverb hunn • Partikelverb (ëm-) Endungen abtrennen? ja/nein Varianten gepak (Partizip) du péks, hie pékt (2./3. P. Sg.)

Indikativ Aktiv Präsens ech paken ëm du peeks ëm hien/si,hatt/et peekt ëm mir paken ëm dir paakt ëm si paken ëm Perfekt ech hunn ëmgepaakt du hues ëmgepaakt hien/si,hatt/et huet ëmgepaakt mir hunn ëmgepaakt dir hutt ëmgepaakt si hunn ëmgepaakt Plusquamperfekt ech hat ëmgepaakt du has ëmgepaakt hien/si,hatt/et hat ëmgepaakt mir haten ëmgepaakt dir hat ëmgepaakt si haten ëmgepaakt Futur I ech wäert ëmpaken du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ëmgepaakt hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ëmpaken du géifs ëmpaken hien/si,hatt/et géif ëmpaken mir géifen ëmpaken dir géift ëmpaken si géifen ëmpaken Konjunktiv II Perfekt ech hätt ëmgepaakt du häss ëmgepaakt hien/si,hatt/et hätt ëmgepaakt mir hätten ëmgepaakt dir hätt ëmgepaakt si hätten ëmgepaakt Imperativ Partizip Infinitiv Singular pak ëm! Plural paakt ëm! ëmgepaakt ëmpaken B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn ëmgepaakt du gëss ëmgepaakt hie/si,hatt/et gëtt ëmgepaakt mir ginn ëmgepaakt dir gitt ëmgepaakt si ginn ëmgepaakt Perfekt ech sinn ëmgepaakt ginn du bass ëmgepaakt ginn hien/si,hatt/et ass ëmgepaakt ginn mir sinn ëmgepaakt ginn dir sidd ëmgepaakt ginn si sinn ëmgepaakt ginn Plusquamperfekt ech war ëmgepaakt ginn du waars ëmgepaakt ginn hien/si,hatt/et war ëmgepaakt ginn mir waren ëmgepaakt ginn dir waart ëmgepaakt ginn si waren ëmgepaakt ginn Futur I ech wäert ëmgepaakt ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ëmgepaakt gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ëmgepaakt du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ëmgepaakt ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier ëmgepaakt ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben apaken • auspaken • bepaken • paken • upaken • verpaken • zoupaken

Bemerkungen (intern) fr. übersetzung?

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles