Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

verdéngen verdienen (D) – gagner (salaire) (F) – to deserve (E) LexicoLux Stammformen verdéngen – verdéngt – verdéngt Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • präfigiertes Verb (ver-) • Wichtiges Verb (Grundwortschatz) Endungen abtrennen? ja/nein Varianten Variante dingen

Indikativ Aktiv Präsens ech verdéngen du verdéngs hien/si,hatt/et verdéngt mir verdéngen dir verdéngt si verdéngen Perfekt ech hu verdéngt du hues verdéngt hien/si,hatt/et huet verdéngt mir hu verdéngt dir hutt verdéngt si hu verdéngt Plusquamperfekt ech hat verdéngt du has verdéngt hien/si,hatt/et hat verdéngt mir hate verdéngt dir hat verdéngt si hate verdéngt Futur I ech wäert verdéngen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert verdéngt hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif verdéngen du géifs verdéngen hien/si,hatt/et géif verdéngen mir géife verdéngen dir géift verdéngen si géife verdéngen Konjunktiv II Perfekt ech hätt verdéngt du häss verdéngt hien/si,hatt/et hätt verdéngt mir hätte verdéngt dir hätt verdéngt si hätte verdéngt Imperativ Partizip Infinitiv Singular verdéng! Plural verdéngt! verdéngt verdéngen B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi verdéngt du gëss verdéngt hie/si,hatt/et gëtt verdéngt mir gi verdéngt dir gitt verdéngt si gi verdéngt Perfekt ech si verdéngt ginn du bass verdéngt ginn hien/si,hatt/et ass verdéngt ginn mir si verdéngt ginn dir sidd verdéngt ginn si si verdéngt ginn Plusquamperfekt ech war verdéngt ginn du waars verdéngt ginn hien/si,hatt/et war verdéngt ginn mir ware verdéngt ginn dir waart verdéngt ginn si ware verdéngt ginn Futur I ech wäert verdéngt ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert verdéngt gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif verdéngt du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif verdéngt ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier verdéngt ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben ausbedéngen • bedéngen • déngen • derbäiverdéngen

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles