Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

diktéieren diktieren (D) – dicter (F) – to dictate (E) LexicoLux Stammformen diktéieren – diktéiert – diktéiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Wichtiges Verb (Grundwortschatz) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech diktéieren du diktéiers hien/si,hatt/et diktéiert mir diktéieren dir diktéiert si diktéieren Perfekt ech hunn diktéiert du hues diktéiert hien/si,hatt/et huet diktéiert mir hunn diktéiert dir hutt diktéiert si hunn diktéiert Plusquamperfekt ech hat diktéiert du has diktéiert hien/si,hatt/et hat diktéiert mir haten diktéiert dir hat diktéiert si haten diktéiert Futur I ech wäert diktéieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert diktéiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif diktéieren du géifs diktéieren hien/si,hatt/et géif diktéieren mir géifen diktéieren dir géift diktéieren si géifen diktéieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt diktéiert du häss diktéiert hien/si,hatt/et hätt diktéiert mir hätten diktéiert dir hätt diktéiert si hätten diktéiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular diktéier! Plural diktéiert! diktéiert diktéieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn diktéiert du gëss diktéiert hie/si,hatt/et gëtt diktéiert mir ginn diktéiert dir gitt diktéiert si ginn diktéiert Perfekt ech sinn diktéiert ginn du bass diktéiert ginn hien/si,hatt/et ass diktéiert ginn mir sinn diktéiert ginn dir sidd diktéiert ginn si sinn diktéiert ginn Plusquamperfekt ech war diktéiert ginn du waars diktéiert ginn hien/si,hatt/et war diktéiert ginn mir waren diktéiert ginn dir waart diktéiert ginn si waren diktéiert ginn Futur I ech wäert diktéiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert diktéiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif diktéiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif diktéiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier diktéiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles