Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

ëmdispon-éier-en umdisponieren (D) – disposer autrement (F) – to change one's arrangements (E) LexicoLux Stammformen ëmdispon-éier-en – dispon-éier-t ëm – ëmdispon-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (ëm-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech dispon-éier-en ëm du dispon-éier-s ëm hien/si,hatt/et dispon-éier-t ëm mir dispon-éier-en ëm dir dispon-éier-t ëm si dispon-éier-en ëm Perfekt ech hunn ëmdispon-éier-t du hues ëmdispon-éier-t hien/si,hatt/et huet ëmdispon-éier-t mir hunn ëmdispon-éier-t dir hutt ëmdispon-éier-t si hunn ëmdispon-éier-t Plusquamperfekt ech hat ëmdispon-éier-t du has ëmdispon-éier-t hien/si,hatt/et hat ëmdispon-éier-t mir haten ëmdispon-éier-t dir hat ëmdispon-éier-t si haten ëmdispon-éier-t Futur I ech wäert ëmdispon-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ëmdispon-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ëmdispon-éier-en du géifs ëmdispon-éier-en hien/si,hatt/et géif ëmdispon-éier-en mir géifen ëmdispon-éier-en dir géift ëmdispon-éier-en si géifen ëmdispon-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ëmdispon-éier-t du häss ëmdispon-éier-t hien/si,hatt/et hätt ëmdispon-éier-t mir hätten ëmdispon-éier-t dir hätt ëmdispon-éier-t si hätten ëmdispon-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular dispon-éier ëm! Plural dispon-éier-t ëm! ëmdispon-éier-t ëmdispon-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn ëmdispon-éier-t du gëss ëmdispon-éier-t hie/si,hatt/et gëtt ëmdispon-éier-t mir ginn ëmdispon-éier-t dir gitt ëmdispon-éier-t si ginn ëmdispon-éier-t Perfekt ech sinn ëmdispon-éier-t ginn du bass ëmdispon-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass ëmdispon-éier-t ginn mir sinn ëmdispon-éier-t ginn dir sidd ëmdispon-éier-t ginn si sinn ëmdispon-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war ëmdispon-éier-t ginn du waars ëmdispon-éier-t ginn hien/si,hatt/et war ëmdispon-éier-t ginn mir waren ëmdispon-éier-t ginn dir waart ëmdispon-éier-t ginn si waren ëmdispon-éier-t ginn Futur I ech wäert ëmdispon-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ëmdispon-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ëmdispon-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ëmdispon-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier ëmdispon-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben dispon-éier-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles