Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

draguéieren anmachen (D) – draguer (F) – to flirt with so. (E) LexicoLux Stammformen draguéieren – draguéiert – draguéiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech draguéieren du draguéiers hien/si,hatt/et draguéiert mir draguéieren dir draguéiert si draguéieren Perfekt ech hunn draguéiert du hues draguéiert hien/si,hatt/et huet draguéiert mir hunn draguéiert dir hutt draguéiert si hunn draguéiert Plusquamperfekt ech hat draguéiert du has draguéiert hien/si,hatt/et hat draguéiert mir haten draguéiert dir hat draguéiert si haten draguéiert Futur I ech wäert draguéieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert draguéiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif draguéieren du géifs draguéieren hien/si,hatt/et géif draguéieren mir géifen draguéieren dir géift draguéieren si géifen draguéieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt draguéiert du häss draguéiert hien/si,hatt/et hätt draguéiert mir hätten draguéiert dir hätt draguéiert si hätten draguéiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular draguéier! Plural draguéiert! draguéiert draguéieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn draguéiert du gëss draguéiert hie/si,hatt/et gëtt draguéiert mir ginn draguéiert dir gitt draguéiert si ginn draguéiert Perfekt ech sinn draguéiert ginn du bass draguéiert ginn hien/si,hatt/et ass draguéiert ginn mir sinn draguéiert ginn dir sidd draguéiert ginn si sinn draguéiert ginn Plusquamperfekt ech war draguéiert ginn du waars draguéiert ginn hien/si,hatt/et war draguéiert ginn mir waren draguéiert ginn dir waart draguéiert ginn si waren draguéiert ginn Futur I ech wäert draguéiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert draguéiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif draguéiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif draguéiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier draguéiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles