Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

serv-éier-en bedienen (D) – servir qn. (F) – to serve so. (P) LexicoLux Stammformen serv-éier-en – serv-éier-t – serv-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein Varianten zerwéieren

Indikativ Aktiv Präsens ech serv-éier-en du serv-éier-s hien/si,hatt/et serv-éier-t mir serv-éier-en dir serv-éier-t si serv-éier-en Perfekt ech hu serv-éier-t du hues serv-éier-t hien/si,hatt/et huet serv-éier-t mir hu serv-éier-t dir hutt serv-éier-t si hu serv-éier-t Plusquamperfekt ech hat serv-éier-t du has serv-éier-t hien/si,hatt/et hat serv-éier-t mir hate serv-éier-t dir hat serv-éier-t si hate serv-éier-t Futur I ech wäert serv-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert serv-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif serv-éier-en du géifs serv-éier-en hien/si,hatt/et géif serv-éier-en mir géife serv-éier-en dir géift serv-éier-en si géife serv-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt serv-éier-t du häss serv-éier-t hien/si,hatt/et hätt serv-éier-t mir hätte serv-éier-t dir hätt serv-éier-t si hätte serv-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular serv-éier! Plural serv-éier-t! serv-éier-t serv-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi serv-éier-t du gëss serv-éier-t hie/si,hatt/et gëtt serv-éier-t mir gi serv-éier-t dir gitt serv-éier-t si gi serv-éier-t Perfekt ech si serv-éier-t ginn du bass serv-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass serv-éier-t ginn mir si serv-éier-t ginn dir sidd serv-éier-t ginn si si serv-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war serv-éier-t ginn du waars serv-éier-t ginn hien/si,hatt/et war serv-éier-t ginn mir ware serv-éier-t ginn dir waart serv-éier-t ginn si ware serv-éier-t ginn Futur I ech wäert serv-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert serv-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif serv-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif serv-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier serv-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles