Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen
Sprachauswahl  [lu] [de] [fr]

 

papen pappen (D) – coller (F)
Stammformen papenpaaptgepaapt
Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen
abtrennen? ja/nein
Indikativ Aktiv
Präsens
echpapen
dupaaps
hien/si,hatt/etpaapt
mirpapen
dirpaapt
sipapen
Perfekt
echhugepaapt
duhuesgepaapt
hien/si,hatt/ethuetgepaapt
mirhugepaapt
dirhuttgepaapt
sihugepaapt
Plusquamperfekt
echhatgepaapt
duhasgepaapt
hien/si,hatt/ethatgepaapt
mirhategepaapt
dirhatgepaapt
sihategepaapt
Futur I
echwäert papen
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
Futur II
echwäert gepaapt hunn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
Konjunktiv II Aktiv
Zusammengesetzter Konjunktiv II
echgéifpapen
dugéifspapen
hien/si,hatt/etgéifpapen
mirgéifepapen
dirgéiftpapen
sigéifepapen
Konjunktiv II Perfekt
echhättgepaapt
duhässgepaapt
hien/si,hatt/ethättgepaapt
mirhättegepaapt
dirhättgepaapt
sihättegepaapt
Imperativ Partizip Infinitiv
Singularpap!
Pluralpaapt!
gepaapt
papen
Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben
apapenoppapenupapen
Bemerkungen (intern)
None
 
 
© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles