Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen
Sprachauswahl  [lu] [de] [fr]

 

ënnerbréngen unterbringen (D) – loger, héberger (F) – to house/place (E)
Stammformen ënnerbréngenbréngt ënnerënnerbruecht
Kennzeichen unregelmäßig (Vokalwechsel) • • Hilfsverb hunn • Partikelverb (ënner-) Endungen
abtrennen? ja/nein
Varianten nach fällt regional das oft weg: bruet (Partizip)
Indikativ Aktiv
Präsens
echbréngen ënner
dubréngs ënner
hien/si,hatt/etbréngt ënner
mirbréngen ënner
dirbréngt ënner
sibréngen ënner
Präteritum
echbruecht ënner
dubruechts ënner
hien/si,hatt/etbruecht ënner
mirbruechten ënner
dirbruecht ënner
sibruechten ënner
Perfekt
echhunnënnerbruecht
duhuesënnerbruecht
hien/si,hatt/ethuetënnerbruecht
mirhunnënnerbruecht
dirhuttënnerbruecht
sihunnënnerbruecht
Plusquamperfekt
echhatënnerbruecht
duhasënnerbruecht
hien/si,hatt/ethatënnerbruecht
mirhatenënnerbruecht
dirhatënnerbruecht
sihatenënnerbruecht
Futur I
echwäert ënnerbréngen
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerten
dirwäert
siwäerten
Futur II
echwäert ënnerbruecht hunn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerten
dirwäert
siwäerten
Konjunktiv II Aktiv
Einfacher Konjunktiv II
ech*bréicht ënner
du*bréichts ënner
hien/si,hatt/et*bréich ënner
mir*bréichen ënner
dir*bréicht ënner
si*bréichen ënner
Zusammengesetzter Konjunktiv II
echgéifënnerbréngen
dugéifsënnerbréngen
hien/si,hatt/etgéifënnerbréngen
mirgéifenënnerbréngen
dirgéiftënnerbréngen
sigéifenënnerbréngen
Konjunktiv II Perfekt
echhättënnerbruecht
duhässënnerbruecht
hien/si,hatt/ethättënnerbruecht
mirhättenënnerbruecht
dirhättënnerbruecht
sihättenënnerbruecht
Imperativ Partizip Infinitiv
Singularbréng ënner!
Pluralbréngt ënner!
ënnerbruecht
ënnerbréngen
Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben
abréngenbäibréngenbréngenduerchbréngenëmbréngenerabréngenerausbréngenerbäibréngenerëmbréngeneriwwerbréngenerofbréngeneropbréngenervirbréngenewechbréngenfortbréngenhannerbréngenhanneschtbréngeniwwerbréngenmatbréngennobréngenofbréngenopbréngenverbréngenvirbréngenzeréckbréngen
Bemerkungen (intern)
bruechts oder bruechs, bréichts oder bréichs?
 
 
© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles