Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen
Sprachauswahl  [lu] [de] [fr]

 

wénken winken (D) – saluer, faire, signe de la main (F) – beckon (E)
Stammformen wénkenwénktgewonk
Kennzeichen unregelmäßig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen
abtrennen? ja/nein
Varianten Partizip auch: gewénkt
Indikativ Aktiv
Präsens
echwénken
duwénks
hien/si,hatt/etwénkt
mirwénken
dirwénkt
siwénken
Perfekt
echhugewonk
duhuesgewonk
hien/si,hatt/ethuetgewonk
mirhugewonk
dirhuttgewonk
sihugewonk
Plusquamperfekt
echhatgewonk
duhasgewonk
hien/si,hatt/ethatgewonk
mirhategewonk
dirhatgewonk
sihategewonk
Futur I
echwäert wénken
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
Futur II
echwäert gewonk hunn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
Konjunktiv II Aktiv
Zusammengesetzter Konjunktiv II
echgéifwénken
dugéifswénken
hien/si,hatt/etgéifwénken
mirgéifewénken
dirgéiftwénken
sigéifewénken
Konjunktiv II Perfekt
echhättgewonk
duhässgewonk
hien/si,hatt/ethättgewonk
mirhättegewonk
dirhättgewonk
sihättegewonk
Imperativ Partizip Infinitiv
Singularwénk!
Pluralwénkt!
gewonk
wénken
Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben
eriwwerwénkenhanneschtwénkenofwénken
Bemerkungen (intern)
None
 
 
© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles