Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen
Sprachauswahl  [lu] [de] [fr]

 

opdrängen aufdrängen (D) – imposer qch. à  qn. (F) – to force on (E)
Stammformen opdrängendrängt opopgedrängt
Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (op-) Endungen
abtrennen? ja/nein
Varianten Variante dirängelen
Indikativ Aktiv
Präsens
echdrängen op
dudrängs op
hien/si,hatt/etdrängt op
mirdrängen op
dirdrängt op
sidrängen op
Perfekt
echhunnopgedrängt
duhuesopgedrängt
hien/si,hatt/ethuetopgedrängt
mirhunnopgedrängt
dirhuttopgedrängt
sihunnopgedrängt
Plusquamperfekt
echhatopgedrängt
duhasopgedrängt
hien/si,hatt/ethatopgedrängt
mirhatenopgedrängt
dirhatopgedrängt
sihatenopgedrängt
Futur I
echwäert opdrängen
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerten
dirwäert
siwäerten
Futur II
echwäert opgedrängt hunn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerten
dirwäert
siwäerten
Konjunktiv II Aktiv
Zusammengesetzter Konjunktiv II
echgéifopdrängen
dugéifsopdrängen
hien/si,hatt/etgéifopdrängen
mirgéifenopdrängen
dirgéiftopdrängen
sigéifenopdrängen
Konjunktiv II Perfekt
echhättopgedrängt
duhässopgedrängt
hien/si,hatt/ethättopgedrängt
mirhättenopgedrängt
dirhättopgedrängt
sihättenopgedrängt
Imperativ Partizip Infinitiv
Singulardräng op!
Pluraldrängt op!
opgedrängt
opdrängen
Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben
bedrängendrängenverdrängenvirdrängen
Bemerkungen (intern)
None
 
 
© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles