Système d’informations grammaticales sur le luxembourgeois
uvertrauen anvertrauen (D) – confier (F)
Formes de base uvertrauenvertraut unuvertraut
Signe distinctif regelmaessig verbe régulier • Verbes auxiliaires hunn • verbe préfixé (un-ver-) Détacher les terminaisons?  oui/non
indicatif voix active
présent
echvertrauen un
duvertraus un
hien/si,hatt/etvertraut un
mirvertrauen un
dirvertraut un
sivertrauen un
passé composé
echhunnuvertraut
duhuesuvertraut
hien/si,hatt/ethuetuvertraut
mirhunnuvertraut
dirhuttuvertraut
sihunnuvertraut
plus-que-parfait
echhatuvertraut
duhasuvertraut
hien/si,hatt/ethatuvertraut
mirhatenuvertraut
dirhatuvertraut
sihatenuvertraut
futur I
echwäert uvertrauen
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerten
dirwäert
siwäerten
futur II
echwäert uvertraut hunn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerten
dirwäert
siwäerten
conditionnel voix active
conditionnel composé
echgéifuvertrauen
dugéifsuvertrauen
hien/si,hatt/etgéifuvertrauen
mirgéifenuvertrauen
dirgéiftuvertrauen
sigéifenuvertrauen
conditionnel passé composé
echhättuvertraut
duhässuvertraut
hien/si,hatt/ethättuvertraut
mirhättenuvertraut
dirhättuvertraut
sihättenuvertraut
imperatif participe infinitif
singuliervertrau un!
plurielvertraut un!
uvertraut
uvertrauen
Formation des verbes: verbes préfixés, verbes à particules
trauenzoutrauen
Remarques (internes)
None
© 2008-2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles