Système d’informations grammaticales sur le luxembourgeois
Choix de la langue  [lu] [de] [fr]

 

huschen huschen (D) – glisser furtivement (F)
Formes de base huschenhuschtgehuscht
Signe distinctif regelmaessig verbe régulier • Verbes auxiliaires sinn Détacher les terminaisons?  oui/non
indicatif voix active
présent
echhuschen
duhuschs
hien/si,hatt/ethuscht
mirhuschen
dirhuscht
sihuschen
passé composé
echsigehuscht
dubassgehuscht
hien/si,hatt/etassgehuscht
mirsigehuscht
dirsiddgehuscht
sisigehuscht
plus-que-parfait
echwargehuscht
duwaarsgehuscht
hien/si,hatt/etwargehuscht
mirwaregehuscht
dirwaartgehuscht
siwaregehuscht
futur I
echwäert huschen
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerten
dirwäert
siwäerten
futur II
echwäert gehuscht sinn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
conditionnel voix active
conditionnel composé
echgéifhuschen
dugéifshuschen
hien/si,hatt/etgéifhuschen
mirgéifenhuschen
dirgéifthuschen
sigéifenhuschen
conditionnel passé composé
echwiergehuscht
duwiersgehuscht
hien/si,hatt/etwiergehuscht
mirwieregehuscht
dirwiertgehuscht
siwieregehuscht
imperatif participe infinitif
singulierhusch!
plurielhuscht!
gehuscht
huschen
Formation des verbes: verbes préfixés, verbes à particules
keine
Remarques (internes)
None
 
 
© 2008-2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles