Système d’informations grammaticales sur le luxembourgeois
Choix de la langue  [lu] [de] [fr]

 

verlaangen verlangen (D) – exiger, demander (F)
Formes de base verlaangenverlaangtverlaangt
Signe distinctif regelmaessig verbe régulier • Verbes auxiliaires hunn • verbe préfixé (ver-) Détacher les terminaisons?  oui/non
indicatif voix active
présent
echverlaangen
duverlaangs
hien/si,hatt/etverlaangt
mirverlaangen
dirverlaangt
siverlaangen
passé composé
echhuverlaangt
duhuesverlaangt
hien/si,hatt/ethuetverlaangt
mirhuverlaangt
dirhuttverlaangt
sihuverlaangt
plus-que-parfait
echhatverlaangt
duhasverlaangt
hien/si,hatt/ethatverlaangt
mirhateverlaangt
dirhatverlaangt
sihateverlaangt
futur I
echwäert verlaangen
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
futur II
echwäert verlaangt hunn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
conditionnel voix active
conditionnel composé
echgéifverlaangen
dugéifsverlaangen
hien/si,hatt/etgéifverlaangen
mirgéifeverlaangen
dirgéiftverlaangen
sigéifeverlaangen
conditionnel passé composé
echhättverlaangt
duhässverlaangt
hien/si,hatt/ethättverlaangt
mirhätteverlaangt
dirhättverlaangt
sihätteverlaangt
imperatif participe infinitif
singulierverlaang!
plurielverlaangt!
verlaangt
verlaangen
Formation des verbes: verbes préfixés, verbes à particules
ofverlaangen
Remarques (internes)
None
 
 
© 2008-2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles