Système d’informations grammaticales sur le luxembourgeois
Choix de la langue  [lu] [de] [fr]

 

laud-en läuten (D) – sonner (F)
Formes de base laud-enlau-tge-lau-t
Signe distinctif regelmaessig verbe régulier • Verbes auxiliaires hunn • Réduction des consonnes • Dévoisement final Détacher les terminaisons?  oui/non
indicatif voix active
présent
echlaud-en
dulaut-s
hien/si,hatt/etlau-t
mirlaud-en
dirlau-t
silaud-en
passé composé
echhuge-lau-t
duhuesge-lau-t
hien/si,hatt/ethuetge-lau-t
mirhuge-lau-t
dirhuttge-lau-t
sihuge-lau-t
plus-que-parfait
echhatge-lau-t
duhasge-lau-t
hien/si,hatt/ethatge-lau-t
mirhatege-lau-t
dirhatge-lau-t
sihatege-lau-t
futur I
echwäert laud-en
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
futur II
echwäert ge-lau-t hunn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
conditionnel voix active
conditionnel composé
echgéiflaud-en
dugéifslaud-en
hien/si,hatt/etgéiflaud-en
mirgéifelaud-en
dirgéiftlaud-en
sigéifelaud-en
conditionnel passé composé
echhättge-lau-t
duhässge-lau-t
hien/si,hatt/ethättge-lau-t
mirhättege-lau-t
dirhättge-lau-t
sihättege-lau-t
imperatif participe infinitif
singulierlaut!
pluriellau-t!
ge-lau-t
laud-en
Formation des verbes: verbes préfixés, verbes à particules
alaud-enoflaud-en
Remarques (internes)
None
 
 
© 2008-2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles