E System fir grammatesch Informatiounen iwwert d’Lëtzebuergescht

glënneren glänzen (D) – briller (F) LexicoLux Stammformen glënneren – glënnert – geglënnert Eegenschaften regelmaessig Regelméissegt Verb • Hëllefsverb hunn D'Endungen oftrennen? Jo/Neen

Indikativ Aktiv Present ech glënneren du glënners hien/si,hatt/et glënnert mir glënneren dir glënnert si glënneren Passé composé ech hu geglënnert du hues geglënnert hien/si,hatt/et huet geglënnert mir hu geglënnert dir hutt geglënnert si hu geglënnert Plus-que-parfait ech hat geglënnert du has geglënnert hien/si,hatt/et hat geglënnert mir hate geglënnert dir hat geglënnert si hate geglënnert Modale Futur I ech wäert glënneren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Modale Futur II ech wäert geglënnert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Conditionnel Aktiv Zesummegesatene Conditionnel ech géif glënneren du géifs glënneren hien/si,hatt/et géif glënneren mir géife glënneren dir géift glënneren si géife glënneren Conditionnel passé composé ech hätt geglënnert du häss geglënnert hien/si,hatt/et hätt geglënnert mir hätte geglënnert dir hätt geglënnert si hätte geglënnert Imperativ Partizip Infinitiv Singulier glënner! Pluriel glënnert! geglënnert glënneren

Wuertbildungen/Präfigéierungen keng

Remarken (intern) None

© 2008-2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles