E System fir grammatesch Informatiounen iwwert d’Lëtzebuergescht
Wiel vun der Sprooch  [lu] [de] [fr]

 

gonnen gönnen (D) – accorder (F)
Stammformen gonnengonntgegonnt
Eegenschaften regelmaessig Regelméissegt Verb • Hëllefsverb hunn D'Endungen oftrennen? Jo/Neen
Indikativ Aktiv
Present
echgonnen
dugonns
hien/si,hatt/etgonnt
mirgonnen
dirgonnt
sigonnen
Passé composé
echhugegonnt
duhuesgegonnt
hien/si,hatt/ethuetgegonnt
mirhugegonnt
dirhuttgegonnt
sihugegonnt
Plus-que-parfait
echhatgegonnt
duhasgegonnt
hien/si,hatt/ethatgegonnt
mirhategegonnt
dirhatgegonnt
sihategegonnt
Modale Futur I
echwäert gonnen
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
Modale Futur II
echwäert gegonnt hunn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
Conditionnel Aktiv
Zesummegesatene Conditionnel
echgéifgonnen
dugéifsgonnen
hien/si,hatt/etgéifgonnen
mirgéifegonnen
dirgéiftgonnen
sigéifegonnen
Conditionnel passé composé
echhättgegonnt
duhässgegonnt
hien/si,hatt/ethättgegonnt
mirhättegegonnt
dirhättgegonnt
sihättegegonnt
Imperativ Partizip Infinitiv
Singuliergonn!
Plurielgonnt!
gegonnt
gonnen
Wuertbildungen/Präfigéierungen
vergonnen
Remarken (intern)
None
 
 
© 2008-2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles