E System fir grammatesch Informatiounen iwwert d’Lëtzebuergescht
Wiel vun der Sprooch  [lu] [de] [fr]

 

klaken knallen (D) – claquer (F)
Stammformen klakenklaaktgeklaakt
Eegenschaften regelmaessig Regelméissegt Verb • Hëllefsverb hunn • Vokalverdoppelung • Wichtigt Verb (Grondwuertschaz) D'Endungen oftrennen? Jo/Neen
Indikativ Aktiv
Present
echklaken
duklaaks
hien/si,hatt/etklaakt
mirklaken
dirklaakt
siklaken
Passé composé
echhugeklaakt
duhuesgeklaakt
hien/si,hatt/ethuetgeklaakt
mirhugeklaakt
dirhuttgeklaakt
sihugeklaakt
Plus-que-parfait
echhatgeklaakt
duhasgeklaakt
hien/si,hatt/ethatgeklaakt
mirhategeklaakt
dirhatgeklaakt
sihategeklaakt
Modale Futur I
echwäert klaken
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
Modale Futur II
echwäert geklaakt hunn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
Conditionnel Aktiv
Zesummegesatene Conditionnel
echgéifklaken
dugéifsklaken
hien/si,hatt/etgéifklaken
mirgéifeklaken
dirgéiftklaken
sigéifeklaken
Conditionnel passé composé
echhättgeklaakt
duhässgeklaakt
hien/si,hatt/ethättgeklaakt
mirhättegeklaakt
dirhättgeklaakt
sihättegeklaakt
Imperativ Partizip Infinitiv
Singulierklak!
Plurielklaakt!
geklaakt
klaken
Wuertbildungen/Präfigéierungen
dohiklakendropklakenhiklakenzouklaken
Remarken (intern)
None
 
 
© 2008-2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles