E System fir grammatesch Informatiounen iwwert d’Lëtzebuergescht
Wiel vun der Sprooch  [lu] [de] [fr]

 

bréckelen bröckeln, abbröckeln (D) – se détacher, s'émietter (F) – to crumble/ disintegrate (E)
Stammformen bréckelenbréckeltgebréckelt
Eegenschaften regelmaessig Regelméissegt Verb • Hëllefsverb hunn D'Endungen oftrennen? Jo/Neen
Indikativ Aktiv
Present
echbréckelen
dubréckels
hien/si,hatt/etbréckelt
mirbréckelen
dirbréckelt
sibréckelen
Passé composé
echhugebréckelt
duhuesgebréckelt
hien/si,hatt/ethuetgebréckelt
mirhugebréckelt
dirhuttgebréckelt
sihugebréckelt
Plus-que-parfait
echhatgebréckelt
duhasgebréckelt
hien/si,hatt/ethatgebréckelt
mirhategebréckelt
dirhatgebréckelt
sihategebréckelt
Modale Futur I
echwäert bréckelen
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
Modale Futur II
echwäert gebréckelt hunn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
Conditionnel Aktiv
Zesummegesatene Conditionnel
echgéifbréckelen
dugéifsbréckelen
hien/si,hatt/etgéifbréckelen
mirgéifebréckelen
dirgéiftbréckelen
sigéifebréckelen
Conditionnel passé composé
echhättgebréckelt
duhässgebréckelt
hien/si,hatt/ethättgebréckelt
mirhättegebréckelt
dirhättgebréckelt
sihättegebréckelt
Imperativ Partizip Infinitiv
Singulierbréckel!
Plurielbréckelt!
gebréckelt
bréckelen
Wuertbildungen/Präfigéierungen
ofbréckelenzerbréckelen
Remarken (intern)
None
 
 
© 2008-2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles