E System fir grammatesch Informatiounen iwwert d’Lëtzebuergescht
Wiel vun der Sprooch  [lu] [de] [fr]

 

verrutschen verrutschen (D) – glisser (F)
Stammformen verrutschenverrutschtverrutscht
Eegenschaften regelmaessig Regelméissegt Verb • Hëllefsverb sinn • Prefigéiert Verb (ver-) D'Endungen oftrennen? Jo/Neen
Indikativ Aktiv
Present
echverrutschen
duverrutschs
hien/si,hatt/etverrutscht
mirverrutschen
dirverrutscht
siverrutschen
Passé composé
echsiverrutscht
dubassverrutscht
hien/si,hatt/etassverrutscht
mirsiverrutscht
dirsiddverrutscht
sisiverrutscht
Plus-que-parfait
echwarverrutscht
duwaarsverrutscht
hien/si,hatt/etwarverrutscht
mirwareverrutscht
dirwaartverrutscht
siwareverrutscht
Modale Futur I
echwäert verrutschen
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
Modale Futur II
echwäert verrutscht sinn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
Conditionnel Aktiv
Zesummegesatene Conditionnel
echgéifverrutschen
dugéifsverrutschen
hien/si,hatt/etgéifverrutschen
mirgéifeverrutschen
dirgéiftverrutschen
sigéifeverrutschen
Conditionnel passé composé
echwierverrutscht
duwiersverrutscht
hien/si,hatt/etwierverrutscht
mirwiereverrutscht
dirwiertverrutscht
siwiereverrutscht
Imperativ Partizip Infinitiv
Singulierverrutsch!
Plurielverrutscht!
verrutscht
verrutschen
Wuertbildungen/Präfigéierungen
ausrutschenduerchrutschenerofrutschenrutschen
Remarken (intern)
None
 
 
© 2008-2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles